Une sensibilité qui infiltre tout ce qu'il regarde, une plastique à fleur de matière, une diversité des médiums... Sans le connaître, on le retrouve dans chaque image, où il se greffe en filigrane.

Frédéric ROLLAND promène son regard aigü sur le monde et questionne l’autre côté du miroir. Dans ses environnements, ses vidéos, ses performances... c'est de cette énigme qu'il s'agit. Cherchant le contact avec l'absence, tentant de donner corps à l'indicible, il réalise une figure équilibriste et nous emmène dans son rapport au vide.

S. Thomas - Historienne de l'art.

Het werk van Frédéric Rolland getuigt van een grote gevoeligheid, dicht op de materie, doorheen een verscheidenheid aan media. Zonder hem te kennen, vinden we hem terug in elk beeld, waar hij iets toevoegt tussen de regels. Daar zit de leidraad. In die gevoeligheid weerspiegelt zich een zoektocht in alle richtingen. Een evenwichtskunstenaar op zoek naar een stabiele onstabiliteit, wat iets ondefinieerbaars geeft aan zijn werk. Van het verkeersbord tot het gele eendje dat in het bad drijft; het gaat over betekenis. Elk beeld heeft zin, probeert uitdrukking te geven aan het onzegbare, zoekt contact met het afwezige : het beeld van een koorddanser in zijn verhouding met de leegte.

Séphora Thomas - Kunsthistorica,